ENKELE GETUIGENISSEN:
Getuigenis coaching:
"In een rustig en aangenaam gesprek gaan we samen op ontdekking naar wat het belangrijkste gevoel is bij een aantal situaties die je liever anders zou zien verlopen. En welke dingen of gevoelens zou je graag vaker hebben? Doorheen vraag en antwoord komen beide langzaam maar zeker dichter bij elkaar. Marijke weet daarbij de zaken vaak juist te benoemen, laat je nadenken over wat jij kunt doen en zorgt er tot slot voor dat je overtuigd geraakt van je eigen sterkte om te veranderen of... om te laten gaan."
Anoniem (mei 2018)
"Het komt er uiteindelijk op neer dat je het zelf moet doen, niemand pakt je hand vast en lost je problemen op. Je moet zelf uit je situatie geraken.
De hulp die ik kreeg om tot dit zelfinzicht te komen zou mij nooit alleen gelukt zijn.
Tijdens de sessie heeft Marijke me doen geloven dat je het zelf kan, best confronterend. Maar absoluut noodzakelijk om weer helder te denken en te weten wat je zelf wil en niet.
Vrienden geven raad, goed advies, bemoedigende woorden maar deze woorden hebben pas kracht als je het zelf uitspreekt, zo vaak, dat je het zelf gelooft. Al maak je er een tekening van die je achteraf ophangt waar je kracht en moed uit haalt.
Het mooie is vooral dat de sessie zonder vragen, verwijten, oordelen was... Marijke luistert en laat je zelf tot de oplossing komen. Dit was prachtig! Het gevoel dat ik overhield was 'Yes, I can!'
dankjewel Marijke!
Anoniem (november 2017)
"Marijke is een vlotte en sympathieke dame, daarbij kan ze goed luisteren, zonder een oordeel te vellen.
Ze staat open voor je verhaal en geeft je op een positieve en constructieve manier handvaten waar je verder mee kan werken,
zonder iets op te dringen."
Anoniem (augustus 2014)
Getuigenis grondwerklessen en paardrijlessen:
"Marijke, we zijn content dat we je hebben leren kennen.
Het is aangenaam om iemand te ontmoeten zoals jij waar je gemakkelijk mee kunt praten over problemen
als het nodig was en die daar ook voor open staat.
Men vindt ook niet dikwijls mensen zoals jij die de klassieke ideëen van het paardrijden in vraag durft te
stellen en die haar eigen weg volgt.
Doe zo voort."
E&V (mei 2010)
"Een tiental jaar geleden heeft onze toen vijfjarige dochter Tina een aantal keer meegedaan met de activiteiten van vzw Impuls onder begeleiding van Marijke Stassen.
Het fijne vonden wij dat het accent niet alléén lag op paardrijden maar op het ‚hele plaatje’. Tina leerde echt met paard en mens omgaan.
Nu is Tina een 15-jarig meisje met een eigen pony waar ze regelmatig mee op wedstrijd gaat of gewoon op verplaatsing gaat wandelen.
Finia, een schat van een pony, wou maar niet op de trailer stappen. Marijke vertelde ons dat zij hier wel bij kon helpen. Tina en Finia zijn dan één week op individuele stage geweest bij Marijke.
Op die vijf dagen tijd hebben Tina en Finia beter leren ‚luisteren’ naar elkaar onder de begeleiding van Marijke. Ze beleefden een superweek.
Nu, een jaar later, verbaas ik me er nog altijd over hoe vlot er op en af de trailer wordt gestapt.
Bedankt Marijke!!!!"
Tania (Juli 2014)
"Mijn paardenverhaal is begonnen bij Marijke Stassen. Zij heeft me voor het eerst op een paard gezet en ik ben er dus nog niet afgekomen!!! Marijke brengt kinderen met en zonder beperking in contact met de wonderen wereld van de paarden via haar vzw Impuls. Zo ook Matthias en mijn andere kids!!!"
Inge (Juni 2014)
"Tussen de fascinatie voor paarden die zich beperkte tot McLeod's Daugthers op maandagavond en mijn eerste les lag toch wel zeven jaar. We hebben thuis wel kippen, een kanariepietje en twee dagen een kat gehad, maar ik ben vooral bang van dieren. Voor mijn werk in het vluchthuis maakte ik occasioneel een ponyritje met de kinderen waar ik mee werk, maar dit eindigde meestal met blauwe plekken (stampende ezel), overstresst, ergens in het midden van een veld met een pony die voor nog achter wilde en een paar wenende, bange kinderen op de achtergrond. Wanneer ik echter een mama, die wat van paarden afwist, kon strikken, waren de uitstapjes onvergetelijk en lieten ze bij de kinderen en mezelf diepe indrukken na.
Een aantal jaren bleven de paarden me subtiel achtervolgen. Artikels over hippotherapie op m'n bureau, de website van vzw Impuls via een vriendin, een paardenproject in Gent, bijzondere verhalen op het internet,... . Marijke werd een constante. Telkens wanneer ik het voor me uitschoof om nu eindelijk eens contact op te nemen, dook haar naam ergens op. De drempel was echter hoog en een aantal zwangerschappen zorgden voor nog wat uitstel. Toen ik eindelijk genoeg getalmd had, mailde ik Marijke en bleek zij plots 66 km verder te wonen als eerst. Maar het contact was, zelfs via mail, warm en uitnodigend.
Mijn oudste dochter is een energieke, uitgelaten zotte doos, maar niet op school. Gepest wordt ze niet, maar ze laat zich overrompelen, praat niet, durft niet zichzelf te zijn. Ze deed turnen en zwemmen, maar al snel eindigde dit door de prestatiedruk en het constante vergelijk van vriendinnetjes die wel de perfecte radslag kunnen of die 25m zwemmen in drie verschillende stijlen. Onze dochter wil gewoon plezier maken, genieten van het water, huppelen en desnoods in groepje 1 blijven omdat ze juf Sara zo tof vindt.
Marijke en de paarden. Ver weg van de vriendjes, midden in de natuur, in een heel klein groepje, kan onze dochter ademen, voelen, spelen, leren en zichzelf zijn. De fascinatie voor paarden gaf ik haar met de paplepel mee en met Marijke klikte vanaf de eerste les. Dat zag ik toen ik haar kwam ophalen en ze in Marijke's arm kroop.
Onze dochter bloeit open. Ze tekent nu de draken voor de jongens van de opvang en vertelde op het podium in de klas een grappig verhaal, uiteraard over de paarden. Ze heeft nieuwe vriendinnetjes gemaakt, moest op één week naar twee feestjes en heeft het bazige vriendinnetje op haar plaats gezet. Volgend schooljaar wil ze op tekenles. Een extra klas. Nieuwe kinderen. Andere juf. Op eigen initiatief.
Er moesten uiteraard nog een paar maanden over gaan voor ik Marijke durfde vragen of ze misschien ook les wil geven aan volwassen vrouwen die heel bang zijn van paarden, maar om de één of andere reden toch persé willen leren paardrijden. Mijn eerste les was twee dagen geleden en ik zou beter nog wat zwijgen, want ik ben nog zo vol van de ervaring en dan vind ik moeilijk woorden. Het ging vlot en daarvoor alle lof aan Marijke. Zij brengt rust, kalmte, vertrouwen, duiding, en laat je delen in al dat. Op haar unieke manier praat ze je door de les. Ze stáát er en daardoor sta je er zelf ook. Zij zorgde ervoor dat ik niet bang was en dat maakte me vrij, blij, speels als een kind. Ik ben 66km teruggereden met een dikke, vette glimlach om de lippen. Al zeven jaar droom ik intens van wat ik twee dagen geleden deed. Soms is het koesteren van een droom mooier dan hem waar te maken. Eergisteren was geen teleurstellende invulling van de werkelijkheid, maar alles wat ik had gewenst. Dank je Marijke en je paarden."
Heidi Caron, mama van Lilly (juni 2009)
Getuigenis ponygewenning:
"Vorig jaar zijn we bij Marijke geweest en 'haar paarden'... Mijn zoontje Tim (6 jaar), spreekt er nog steeds veel over!
Hij vond het super om op een rustige ongedwongen manier kennis te maken met paarden. Hij vond rust in zichzelf door samen met Marijke en het paard bezig te zijn. Het klikte onmiddellijk. Het was voor hem een succeservaring, wat zeker belangrijk is voor zijn zelfvertrouwen. En aangezien hij er nog steeds herinneringen over ophaalt zal het zeker een positieve ervaring voor hem geweest zijn. En als mama zag ik mijn zoon vol vertrouwen en bovendien zag ik hem oefeningen doen in grove motoriek, zonder dat het voor hem overkwam als oefenen. Dit met veel meer plezier en resultaat dan de 2 keer per week dat we naar de kine gaan."
Miranda (Juli 2014)
Getuigenis hippotherapie:
"Hippotherapie en begeleid paardrijden omschrijven en bewijzen als een positieve impuls op kinderen met een handicap lijkt mij overbodig. In de voorbije jaren zijn reeds tientallen wetenschappelijke artikels verschenen, die dit positief gegeven bevestigen.
Graag wil ik een woordje plaatsen over de vzw Impuls.
Via mijn dagelijkse therapeutische bezigheden worden wij vaak geconfronteerd met de vraag van ouders en tieners naar een toffe en therapeutische begeleide vrijetijdsbesteding.
Bij de vzw Impuls wordt het therapeutische aan het aangename gekoppeld.
Onder de deskundige begeleiding van ergotherapeute Marijke Stassen worden de kinderen en ouders er op een enthousiaste manier onthaald.
In een ontspannen omgeving kunnen jongeren hun hobby uitoefenen in een therapeutisch kader.
Marijke is reeds jarenlang actief in de paardenwereld. Als ergotherapeute heeft ze van haar hobby haar grootste bezigheid kunnen maken.
Als haar gewezen docent kan ik getuigen van haar enorme bagage aan kennis en kunde betreffende hippotherapie en begeleid paardrijden.
Dagelijks kan ik de positieve effecten bewonderen van hippotherapie bij kinderen met spasticiteit, athetose,…, hoe hun rompstabiliteit bevorderd wordt, het inhiberende effect op spasticiteit, het bevorderen van de coördinatie ter hoogte van de bovenste ledematen,enz…
Niet alleen op het neuro-musculair niveau observeren we een positieve impact, maar eveneens op het diepmenselijk en relationele vlak. Kinderen leren in groep werken en bouwen via de verzorging van de paarden relationele banden op.
Reeds meer kinderen heb ik kunnen verwijzen naar vzw IMPULS en als therapeut kan ik mij 100% achter dit project stellen.
Met dit schrijven wens ik Marijke en haar team veel succes toe."
Mellaerts Eddy. (2005)
Ergo- & kinesitherapeut.
Centrum voor ontwikkelingsstoornissen U.Z. Leuven
Handunit Cerebral Palsy U.Z. Pellenberg.
Lid Belgische Handtherapeuten.
Lid Bobath teaching team ABBV.
Docent ergotherapie en orthopedie Hogeschool Geel, HIK